ЗАМОЙСКІ СІНОД 1720 г. У А ДЛЮСТРАВАННІ ЎКРАІНСКАЙ ГІСТАРЫЯГРАФІІ (ДРУГАЯ ПАЛОВА ХХ - ПАЧАТАК ХХI ст.)

Abstract

У дадзеным артыкуле разглядаецца ўкраінская гістарыяграфія Замойскага сінода ўніяцкай царквы. Адзначаецца, што большасць прац па дадзенай тэме была створана на працягу другой паловы ХХ - пачатку ХХI ст. Аўтар артыкула вылучае асноўныя пытанні, якія ўздымаюцца ў працах украінскіх даследчыкаў. Гэта прычыны склікання сінода, матывы прызначэння яго старшынёй Папскага нунцыя, аўтарства пастановаў, значэнне Замойскага сінода. Найбольшыя дыскусіі выклікае апошняе пытанне. Пераважае меркаванне аб станоўчым значэнні Замойскага сінода, з ім звязваюць пачатак «залатога перыяду» ў гісторыі ўніяцкай царквы. У сучаснай беларускай гістарыяграфіі распрацоўваюцца новыя тэмы (напрыклад, падрыхтоўка грэка-каталіцкага духавенства пасля 1720 г.), вядзецца пошук новых метадалагічных падыходаў і больш карэктнай навуковай тэрміналогіі.

This article considers Ukrainian historiography of Zamość synod of Uniate Church. It is marked that majorityof works on this topic were created during the second half of the 20th - the beginning of the 21st century. The author singles out the main questions arising in the works of Ukrainian researchers. These are the reasons of synod summoning, motives of appointment of Pope’s nuncio as its foreman, the authorship of provisions, the meaning of Zamość synod. The most disputable is the latter issue. The opinion about positive meaning of Zamość synod, the beginning of the “golden age” in the history of Uniate Church is associated with it. In modernBelarusian historiography new topics are developed (for example, training of Greek-Catholic clergy after 1720), search for new methodological approaches and more correct scientific terminology is being carried out.