АЎТАРСКІ ДЫСКУРС У МЕГАСТРУКТУРЫ БЕЛАРУСКІХ СЛОЎНІКАЎ ЛІНГВІСТЫЧНЫХ ТЭРМІНАЎ

Abstract

Артыкул прысвечаны сістэматызацыі тыпаў аўтарскага дыскурсу ў лінгвістычнай тэрмінаграфіі. Аб’ектам даследавання паслужылі тлумачальныя і перакладныя слоўнікі лінгвістычных тэрмінаў, апублікаваныя ў Беларусі ў ХХ–ХХІ ст. Вылучаюцца асноўныя кампаненты мегаструктуры слоўнікаў лінгвістычных тэрмінаў: прадмова, кіраўніцтва па карыстанні, спіс скарачэнняў, алфавіт(-ы), корпус, граматычныя дадаткі, паказальнікі, літаратура, змест. Абгрунтоўваецца ідэя, што ў якасці аўтарскага лексікаграфічнага дыскурсу можна разглядаць прадмову і кіраўніцтва па карыстанні. Прапануецца выснова, што ў тэрмінаграфіі аўтарскі дыскурс мае суб’ектыўны характар, вызначаецца сітуацыйнасцю і арыгінальнасцю. У структуру прадмоў найбольш часта ўключаюцца інтрадуктыўны, рэтраспектыўны і камунікатыўны блокі інфармацыі. The article is devoted to systematization of types of author’s discourse in linguistic terminography. The objects of the research are explanatory and translation dictionaries published in Belarus in the XX–XXI centuries. It singles out the main components of megastructure of dictionaries of linguistic terms: introduction, instruction on using, list of abbreviations, alphabet(s), corpus, grammatical additions, indices, references, contents. The article substantiates the idea that introduction and instruction on using can be considered as author’s lexicographic discourse. It offers the conclusion that in terminography author’s discourse has subjective character and is defined by situationality and originality. The structure of introduction most frequently includes introductive, retrospective and communicative blocks of information.