Вызначэнне беларускага ўчастка савецка-польскай дзяржаўнай граніцы. (1944-1945 гг.)

Abstract

Важнейшей стратэгічнай задачай кіраўніцтва Савецкага Саюза ў гады Другой сусветнай і Вялікай Айчыннай войнаў з’яўлялася захаванне ў складзе СССР набытых у 1939 г. тэрыторый, у тым ліку і тэрыторыіі Заходняй Беларусі. Гэта адпавядала канцэпцыі доўгатэрміновых знешнепалітычных інтарэсаў краіны па забяспячэнні нацыянальнай бяспекі на яе заходнім накірунку. Прыняцце лініі Керзана ў якасці дзяржаўнай савецка-польскай граніцы сведчыла аб адыходзе часткі тэрыторыі Беларусі да Польшчы. Рашэнні Тэгеранскай, Ялцінскай і Патсдамскай канферэнцый, а таксама ўступленне БССР у ААН, замацавалі міжнародна-прававы статус лініі Керзана ў якасці савецка-польскай граніцы. Гэта засведчыла легітымнасць уваходжання Заходняй Беларусі ў склад БССР-СССР, а таксама адыход часткі яе тэрыторыі - большасці Беластоцкай вобласці і трох раёнаў Брэсцкай вобласці да Польшчы. Савецка-польская дзяржаўная граніца была вызначана часовым савецка-польскім пагадненнем ад 27 ліпеня 1944 г. і канчаткова замацавана савецка-польскім Дагаворам ад 16 жніўня 1945 г.