САЦЫЯЛЬНА-ЭКАНАМІЧНАЯ ДЗЕЙНАСЦЬ СЕЛЬСКАГАСПА ДАРЧЫХ ТАВАРЫСТВАЎ У БЕЛАРУСІ І ЛІТВЕ (КАНЕЦ XIX - ПАЧАТАК ХХ СТ.)

Abstract

У артыкуле акрэслены асноўныя кірункі сацыяльна-эканамічнай дзейнасці сельскагаспадарчых таварыстваў. Устаноўлены напрамкі і формы дзейнасці сельскагаспадарчых таварыстваў. Выяўлена, што сацыяльна-эканамічная дзейнасць таварыстваў мела чатыры ключавыя напрамкі і розныя формы, якія дазволілі таварыствам стварыць устоўлівую сістэму падтрымкі землеўласнікаў у рэгіёне, адносна развітую матэрыяльную базу і актывізаваць сацыяльна-эканамічныя сувязі паміж рознымі групамінасельніцтва. Гэта прывяло да інтэнсіфікацыі сацыяльна-эканамічнага развіцця на землях Беларусі і Літвы ў канцы XIX - пачатку XX ст.

The article emphasizes the main directions of social-economical activity of agricultural communities. It establishes the directions and forms of activity of agricultural communities. Social-economical activity of the communitieshad four main directions and different forms which allowed the communities to create a stable systemof supporting landlords in the region, a relatively developed material base, and to activate social-economical connections between different groups of population. This resulted in intensification of social-economical development in the territories of Belarus and Lithuania in the end of the 19th - the beginning of the 20th century.