ТЭОРЫЯ І ПРАКТЫКА ВЫВУЧЭННЯ ЭМАЦЫЯНАЛЬНА-АЦЭНАЧНАЙ ЛЕКСІКІ Ў АГУЛЬНААДУКАЦЫЙНЫХ УСТАНОВАХ

Abstract

Эмацыянальна-ацэначная лексіка надае выразнасці маўленню, праз знаёмства з ёй можна асвятліць многія асаблівасці і адметнасці нацыянальнай мовы і культуры. У артыкуле вызначаецца месца слоў з эмацыянальна-ацэначным значэннем ў лексічнай сістэме беларускай мовы, падаецца іх класіфікацыя, на прыкладах твораў Якуба Коласа і Ніла Гілевіча акрэсліваюцца важнасць вывучэння названай лексікі і яе роля ў фарміраванні моўных кампетэнцый навучэнцаў агульнаадукацыйных устаноў, а таксама прапаноўваюцца некаторыя прыёмы вывучэння эмацыянальна-ацэначнай лексікі на занятках па беларускай мове і літаратуры.

Emotional-evaluative vocabulary gives expressiveness to the speech, through the acquaintance with it it is possible to illuminate many features and specificity of the national language and culture. The article defines the place of words with emotional-evaluative meaning in the lexical system of the Belarusian language, gives their classification, uses the examples of Yakub Kolas' and Nil Gilevich's works to outline the importance of studying the mentioned vocabulary and its role in the formation of language competences of pupils of general education institutions, and offers some methods of studying emotional-evaluative vocabulary at the lessons on Belarusian language and literature.