АСНОЎНЫЯ КАМПАНЕНТЫ ПРЫКАЗКІ ЯК МОЎНАЙ АДЗІНКІ: ПРЫКАЗКАВАЯ СТРУКТУРНА-СЕМАНТЫЧНАЯ МАДЭЛЬ

Abstract

Артыкул прысвечаны вызначэнню асноўных кампанентаў прыказкі як моўнай адзінкі, якія падзяляюцца на структурныя і семантычныя. Цэнтральным кампанентам прыказкі, што аб’ядноўвае яе структуру і семантыку, вызначаецца структурна-семантычная мадэль, пад якой разумеецца эталон (ідэальны ўзор), або інварыянт, плана зместу прыказкі, які ўтвараецца і выкарыстоўваецца ў масавай свядомасці носьбітаў мовы для ідэнтыфікацыі прыказкавых варыяцый і трансфармацый у маўленні адной і той жа прыказкі, для дыферэнцыяцыі блізкіх па структуры і семантыцы прыказак у адной мове, для атаясамлівання аналагічных па структуры і семантыцы прыказак у розных мовах.

The article is devoted to defining the main components of a proverb as a language unit which can be divided into structural and semantic. The central component of a proverb which unites its structure and semantic is its structural-semantic mode. It can be understood as a standard (perfect pattern) or an invariant of the plane of content of a proverb which is created and used in mass consciousness of native speakers for identification of proverb variations and transformations in speech of one and the same proverb, for differentiation of proverbs which are close in structure and semantic in the same language, for finding analogical in structure and semantic proverbs in different languages.