ФУНКЦЫЯНАЛЬНАСЦЬ ТЭКСТАЛАГІЧНАГА МЕТАДУ Ў ВЫВУЧЭННІ ПАЭЗІІ ЗАХОДНЯЙ БЕЛАРУСІ

Abstract

У артыкуле шляхам тэксталагічнага аналізу абгрунтоўваецца мэтазгоднасць цытавання твораў заходнебеларускіх аўтараў па перыядычных выданнях (1921-1939). Прыводзяцца прыклады першых публікацый некаторых вершаў С. Новіка-Пеюна, М. Машары, М. Васілька, што з’явіліся да 1939 г., а таксама выпраўленыя варыянты тых самых тэкстаў у зборніках пазнейшых гадоў з аўтарствам названых паэтаў («Мая азёрная краіна. Выбранае» (1962), «Міхась Васілёк. Выбранае» (1973)). Заўважаецца, што прыёмы тэксталагічнага аналізу выступаюць неабходным складнікам вывучэння спадчыны паэтаў Заходняй Беларусі, якая выдавалася на працягу двух адрозных перыядаў (дасавецкага і савецкага) у развіцці айчыннай культуры ХХ ст. Была зроблена выснова, што аб’ектыўныя літаратуразнаўчыя даследаванні не магчымыя пры ігнараванні тэксталагічнага падыходу.

The article substantiates the expediency of quoting the works of Western Belarusian authors from periodicals (1921-1939) through textological analysis. Examples of the first publications of some poems by S. Novik-Piajun, M. Mashara, and M. Vasiliok, which appeared before 1939, as well as corrected versions of the same texts in collections of later years with the authorship of the named poets («Maja aziornaja kraina. Vybranaje» (1962), «Mihas Vasiliok. Vybranaje» (1973)). It is noted that the techniques of textual analysis are a necessary component of the study of the heritage of poets of Western Belarus, which was published during two different periods (pre-Soviet and Soviet) in the development of national culture of the 20th century. It was concluded that objective literary studies are not possible if the textological approach is ignored.