Традыцыйная лакальная ідэнтычнасць у беларускай культуры: да пытання рэактуалізацыі праблемы

Abstract

Абгрунтоўваецца актуальнасць даследавання праблемы лакальнай ідэнтычнасці, яе тэарэтычная і практычная значнасць як аб’екта навуковага пазнання. Выяўляюцца сэнсастваральныя катэгорыі («лакальная культура», «традыцыя», «месца», «архетып», «носьбіт лакальнай ідэнтычнасці»), якія развіваюць катэгарыяльны апарат тэорыі лакальнай ідэнтычнасці, раскрываюць іх змест. Падкрэсліваецца сацыяльны характар лакальнай ідэнтычнасці. Характарызуюцца кагнітыўны, афектыўны і ацэначны кампаненты лакальнай ідэнтычнасці, а таксама элементы лакальнай сацыякультурнай сістэмы, якія ўвасабляюць узаемадачыненні паміж асобай і прасторава-тэрытарыяльным локусам унутры гэтай сістэмы – прасторава-тэрытарыяльны, тэмпаральны, сацыяльны і каштоўнасна-семантычны. Робіцца выснова аб перасячэнні розных тэарэтычных мадэлей асэнсавання лакальнай ідэнтычнасці ў адносінах да характарыстыкі лакальнай ідэнтычнасці праз сувязі з прасторавымі аспектамі быцця асобы і наяўнасці ўстойліва сфарміраваных эмацыянальных, аксіялагічных, семіятычных сувязей чалавека з прасторай. Бібліягр. – 14 назваў.