«НЕНАДЗЕЙНЫ» АПАВЯДАЛЬНІК МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА: ДА ПЫТАННЯ МАСТАЦКІХ ПОШУКАЎ ПІСЬМЕННІКА

Abstract

У артыкуле ілюструецца думка пра наватарскі характар творчасці М. Зарэцкага. У аспекце мастацкіх пошукаў пісьменніка разглядаецца зварот да вобраза апавядальніка. На матэрыяле ўзораў малой прозы «Пра майго прыяцеля», «Паэма пра чорныя вочы», «Ракавыя жаронцы» даследуецца спецыфіка гэтага вобраза. Асаблівая ўвага звяртаецца на такі тып апавядальніка, як «ненадзейны»; вызначаюцца яго характарыстыкі, вывучаюцца асаблівасці іх рэалізацыі ў тэксце. Акрэсліваюцца функцыянальныя магчымасці выкарыстання вобраза «ненадзейнага» наратара. Праводзяцца тыпалагічныя паралелі паміж «ненадзейнымі» апавядальнікамі твораў М. Зарэцкага і навел Э.

По.The article illustrates the idea of the innovative character of M. Zaretsky’s work. In the aspect of artistic searches of the writer, the appeal to the image of the narrator is considered. The specifics of this image are explored on the material of short prose samples «About my friend», «A poem about black eyes», «Crab millstones». Special attention is paid to such type of narrator as «unreliable»; his characteristics are determined, the features of their implementation in the text are studied. The functional possibilities of using the image of an «unreliable» narrator are outlined. Typological parallels between the «unreliable» narrators in the works by M. Zaretsky and the novels by E. Poe are drawn.