ПРАСАПАГРАФІЯ ДЗЕЯЧАЎ БЕЛАРУСКАГА НАЦЫЯНАЛЬНАГА РУХУ Ў МІЖВАЕННАЙ ЗАХОДНЯЙ БЕЛАРУСІ: ПРАФЕСІЙНЫ І ГЕНДАРНЫ АСПЕКТЫ

Abstract

У артыкуле ўпершыню ў айчыннай гістарыяграфіі разглядаюцца прафесійны і гендарны аспекты калектыўнай біяграфіі актывістаў беларускага нацыянальнага руху ў міжваеннай Польшчы. З дапамогай метаду прасапаграфіі, які дазваляе вызначыць сацыяльныя сувязі і заканамернасці развіцця той ці іншай супольнасці людзей, раскрываецца шырокі спектр удзелу ў беларускім руху розных прафесійных груп, узровень іх зацікаўленасці беларускім рухам, а таксама ўзаемаадносіны жанчын і мужчын у межах палітычнай актыўнасці. Дзякуючы вывучэнню прафесійных характарыстык актывістаў беларускага руху, можна прыйсці да высновы, што беларуская дзейнасць у Заходняй Беларусі выйшла на масавы ўзровень і ахапіла шматлікія прафесійныя групы - ад сялянства да навучэнцаў. У гендарным плане ў міжваенны перыяд жанчыны пачынаюць актыўна далучацца да беларускіх структур, з’яўляючыся актывісткамі пераважна леварадыкальных арганізацый.

For the first time in domestic historiography the article considers professional and gender aspects of collective biography of the activists of Belarusian national movements in interwar Poland. With the help of the methodof prosopography that helps to identify the social connections and regularities of development of certain community of people we reveal a wide range of participation in Belarusian movement of different professional groups, level of their interest with Belarusian movement as well as interrelations of women and men withinthe limits of political activity. Due to studying professional characteristics of the activists of Belarusian movement we can conclude that Belarusian activity in Western Belarus went out to mass level and covered numerous professional groups - from peasantry to students. In the plane of gender in interwar period women start to actively join Belarusian structures, mostly as activists of left-radical organizations.