АКТУАЛІЗАЦЫЯ СТАРАЖЫТНЫХ ПОМНІКАЎ ГРОДНА Ў 1945-1951 гг.: МАРФАЛОГІЯ, МЕТАДЫ І ПРЫНЦЫПЫ МУЗЕЕФІКАЦЫІ

Abstract

Аўтар артыкула паказвае, як у першае пасляваеннае дзесяцігоддзе ў Беларускай ССР пачала распрацоўвацца стратэгія актуалізацыі ў музейнай прасторы помнікаў археалогіі шляхам музеефікацыі,у выніку чаго даследчыкі-археолагі і музейныя супрацоўнікі ўпершыню ў рэспубліцы сумесна выпрацавалі шэраг метадаў і прынцыпаў. У артыкуле названы складнікі пераўтварэння аб’ектаў раскопак у аб’екты музейнага значэння і культурныя збыткі (марфалогія музеефікацыі), да якіх аўтар адносіць: ідэнтыфікацыю помніка з фармулёўкай ідэі захавання і выкарыстання; навуковыя даследаванні і вызначэнне каштоўнасці помніка; кансервацыю, рэстаўрацыю і ахову; прэзентацыю.

The author of the article shows how the strategies of museum actualization of archeological monuments by means of museumification started to be worked out in the first postwar decade in Belarusian SSR; as a result researchers-archaeologists and museum workers together have worked out a range of methods and principlesfor the first time in the republic. The article names the constituents of transforming the objects of excavations into the objects of museum sense and cultural findings (morphology of museumification); they are the following: identification of the monument with the formulated idea of preservation and usage; scientific research and defining the value of the monument; conservation, restoration and protection; presentation.