СТАЛЫПІНСКІЯ ЗЕМЛЕЎЛАДКАВАЛЬНЫЯ КАМІСІІ Ў СІСТЭМЕ ОРГАНАЎ КІРАВАННЯ ПА РЭАЛІЗАЦЫІ АГРАРНАЙ РЭФОРМЫ Ў БЕЛАРУСІ (1906–1914 гг.)

Abstract

У пачатку ХХ ст. у Расійскай імперыі аграрнае пытанне паўстала з новай сілай. Сялянскае малазямелле, цераспалосіца пры існаванні буйных памешчыцкіх латыфундый абвастралі пазямельныя адносіны. На тэрыторыі Беларусі да гэтага дадаваліся праблемы сервітутаў, неўладкаванасці шэрагу груп сельскага насельніцтва (чыншавікі, аднадворцы, праваслаўныя арандатары) і інш. Першая расійская рэвалюцыя паказала неабходнасць тэрміновага вырашэння зямельнага пытання. Мерапрыемствы, рэалізаваныя ўрадам П. А. Сталыпіна, прывялі да значнага паляпшэння становішча ў вёсцы, мадэрнізацыі сельскагаспадарчага сектара эканомікі. Першым крокам стала стварэнне губернскіх і павятовых землеўладкавальных камісій. У артыкуле паказана месца землеўладкавальных камісій у сістэме мясцовых органаў кіравання па рэалізацыі аграрнай палітыкі самадзяржаўя на тэрыторыі Беларусі ў 1906–1914 гг.