МЕТАМАРФОЗЫ РАМАНТЫЧНЫХ ГЕРОЯЎ ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА: АД ІДЭАЛА ДА ІДАЛА

Abstract

У артыкуле даследуецца амплітуда адчуванняў рамантычных герояў пісьменніка, якая вагаецца ад радасных усхваляванняў да выключных расчараванняў, якія часам вядуць, да гіпертрафічных змен герояў, іх акамяненняў, адзервяненняў, заўчаснай гібелі. Сцвярджаецца думка, што рэлігійнасць аўтара стала генетычнай і сутнаснай асновай яго творчасці і набыла сваю выключную жыццястойкасць і сілу ў пераломны момант пераходу ад асветніцтва да рамантызму. Адным з ключавых міфапаэтычных вобразаў пісьменніка стаў вобраз бессмяротнай душы. Ян Баршчэўскі-рамантык размяжоўваў дух, душу і сэрца, але і ўсхваляў ідэал адзінства іманентнага і трансцэндэнтнага, канечнага і бясконцага.